Η βελτιστοποιημένη διέγερση ακουστικού θορύβου μειώνει σημαντικά τον χρόνο αντίδρασης στις αξιολογήσεις χρόνου οπτικής απόκρισης.
Για να διερευνηθεί εάν οι χρόνοι οπτικής αντίδρασης μειώνονται σημαντικά όταν ο ακουστικός θόρυβος εισάγεται κοντά στο βέλτιστο εύρος.
Ο ακουστικός θόρυβος εισήχθη σε 101 υγιείς νεαρούς ενήλικες συμμετέχοντες χρησιμοποιώντας μια διεπαφή ικανή να αναζητήσει τη σωστή ποσότητα θορύβου για να τοποθετήσει το θέμα στον ευεργετικό θόρυβο. Οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν την απλή εργασία χρόνου απόκρισης του παραδείγματος Deary–Liewald σε 30 δοκιμές, πριν και κατά τη διάρκεια της διέγερσης του θορύβου.
Οι χρόνοι αντίδρασης μειώθηκαν σημαντικά (-28 χιλιοστά του δευτερολέπτου) για το 83% των συμμετεχόντων όταν τα υποκείμενα λάμβαναν βέλτιστη διέγερση θορύβου, σε σύγκριση με όταν τα άτομα ήταν εκτός τέτοιων συνθηκών. Τα αποτελέσματα ήταν πιο σημαντικά από τη χρήση τεχνικών ανάδρασης δύναμης για τη μείωση του χρόνου αντίδρασης. Οι ερευνητές θεώρησαν ότι τέτοια αποτελέσματα μπορεί να διευκολύνουν μεγαλύτερες ταχύτητες αντίδρασης σε τομείς όπως οι αθλητικές επιδόσεις.
Το μοντέλο Γενικής Διακριτικής Βήτα Κατανομής με ασθενείς αρμονικές και ρυθμιστικό θόρυβο μπορεί να χαρακτηρίσει τον νευρωνικό στοχαστικό συντονισμό.
Για να διερευνηθεί εάν η Διακριτή Γενική Κατανομή Βήτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον χαρακτηρισμό του νευρωνικού στοχαστικού συντονισμού τόσο με ασθενές αρμονικό σήμα όσο και με θόρυβο σε διαφορετικά επίπεδα.
Πραγματοποιήθηκαν 5 προσομοιώσεις διαφορετικών επιπέδων θορύβου που κατανέμεται Gauss. Για κάθε επίπεδο θορύβου τα δεδομένα σχεδιάστηκαν σε αντίστοιχες εκτιμήσεις πλάτους και μη γραμμικών παραμέτρων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε χαμηλά επίπεδα θορύβου, η ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ θορύβου και σήματος δεν επαρκεί για την επίτευξη συγχρονισμού. Ωστόσο, ο προστιθέμενος θόρυβος αυξάνει την ανταλλαγή ενέργειας με μια κλασική καμπύλη σε σχήμα U, δείχνοντας ότι ο νευρωνικός στοχαστικός συντονισμός μπορεί να χαρακτηριστεί από το μοντέλο Γενικής Διακριτικής Βήτα Κατανομής.
Τα διαφορετικά επίπεδα ακουστικών ερεθισμάτων θορύβου διευκολύνουν τις ήπιες αλλαγές που σχετίζονται με τη μετάβαση από μια κατάσταση πίεσης σε μια ήρεμη κατάσταση.
Για να διερευνηθεί εάν η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να ρυθμιστεί με αποτελεσματική διέγερση ακουστικού θορύβου και να χρησιμοποιηθεί ως βιοδείκτης για να προσδιοριστεί πότε συμβαίνει μια σχετική μετάβαση από μια κατάσταση πίεσης σε μια κατάσταση ηρεμίας.
Σε 6 συμμετέχοντες μετρήθηκε η περιφερειακή θερμοκρασία του σώματός τους μέσω ενός δακτύλου χρησιμοποιώντας το BioGraph Infiniti V4 για να καθοριστεί μια γραμμή βάσης. Στη συνέχεια παραδόθηκαν σταδιακά αυξανόμενοι όγκοι διέγερσης θορύβου σε 5 διαφορετικά επίπεδα σε διάρκεια δύο λεπτών για το καθένα, ακολουθούμενα από 2 λεπτά χωρίς θόρυβο, με τη θερμοκρασία τους να μετράται καθ' όλη τη διάρκεια.
Οι γενικές τιμές του δείκτη θορύβου έδειξαν μια αντίστροφη λειτουργία σχήματος U σε όλα τα άτομα, με τη θερμοκρασία του περιφερειακού σώματος να μειώνεται αρχικά με τη διέγερση του θορύβου, στη συνέχεια να αυξάνεται πάνω από τη βασική γραμμή και τελικά να πέφτει σημαντικά χωρίς θόρυβο. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν την παρουσία της «αρχής υπομόχλιο» μέσα στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, διεγείροντας και παρακολουθώντας τις αποκρίσεις σε συμπαθητικές και παρασυμπαθητικές νευρικές αποκρίσεις. Ειδικότερα, το βέλτιστο εύρος θορύβου για τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες βρέθηκε να είναι στα 70 dBSPL, ένα επίπεδο που διευκολύνει τη βελτίωση των απτικών, οπτικών, ιδιοδεκτικών αισθήσεων και κινητικών μηχανισμών.
Τα φωνόνια παρέχουν πληροφορίες για τη συμπεριφορά των μυϊκών συσπάσεων.
Να διερευνήσουμε διάφορες φυσικές έννοιες που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε πολλά διαφορετικά βιολογικά συστήματα με νέους τρόπους.
Διερευνήθηκε η επίδραση φωτονίων, φωνονίων, λέιζερ, μικροσωληνίσκων, ηλεκτρονικών κρυστάλλων, κυμάτων Bloch, νευρωνικών κρυστάλλων και φωνονικών κρυστάλλων στη συμπεριφορά των βιολογικών συστημάτων. Ένα πείραμα ανέθεσε στους συμμετέχοντες ισομετρικές συσπάσεις της γάμπας σε πάνω από 10 δοκιμές, με μυϊκή δραστηριότητα μετρούμενη μέσω ηλεκτροδίων EMGA.
Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι τα φωνόνια μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση των ισομετρικών μυϊκών συσπάσεων. Οι ερευνητές παρουσιάζουν την περίπτωση ότι πολλοί τέτοιοι τύποι φυσικών φαινομένων θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποκαλύψουν νέες αντιλήψεις περίπλοκων βιολογικών συστημάτων.
Η αρχή του υποστηρίγματος θα μπορούσε να μοντελοποιηθεί ως ένας ασύμμετρος, αναρμονικός ταλαντωτής.
Διερεύνηση των μηχανισμών πίσω από την αρχή του υπομόχρου μέσω ενός συνδυασμού διαφορετικών πειραμάτων.
15 διαφορετικά πειράματα αξιοποιώντας την αρχή του υπομόχρου εξέτασαν τα αποτελέσματα των ποικίλων ορίων ντετερμινιστικής και στοχαστικής αισθητηριακής διέγερσης μέσω οπτικών, κινητικών απτικών, ακουστικών και ιδιοδεκτικών τρόπων.
Τα αποτελέσματα ανακάλυψαν ότι η αρχή του υποστηρίγματος θα μπορούσε να μοντελοποιηθεί ως ένας ασύμμετρος, αναρμονικός ταλαντωτής, και ότι οι μυϊκές αποκρίσεις μπορούν να περιγραφούν καλά από τη θεωρία του Debye για τα φωνόνια ή τους τρόπους μηχανικής ταλάντωσης.
Ο βελτιστοποιημένος απτικός θόρυβος αυξάνει σημαντικά τα κατώφλια οπτικής αντίληψης αδύναμων σημάτων.
Για να διερευνηθεί εάν τα φαινόμενα πολυαισθητηριακής ολοκλήρωσης μπορούν να μεταβούν μεταξύ του απτικού θορύβου και της όρασης για να αυξηθεί η αντιληπτική ευαισθησία σε αδύναμα σήματα που συνήθως είναι δύσκολο να ανιχνευθούν.
7 υγιείς νεαροί ενήλικες έλαβαν έως και 1 kHz απτικό θόρυβο μέσω ενός πιεζοηλεκτρικού αισθητήρα. Στους συμμετέχοντες ανατέθηκε επίσης η ανίχνευση χαρακτηριστικών ημιτονοειδών σχάρων με ποικίλη διαμόρφωση φωτεινότητας χρησιμοποιώντας μια διαδικασία σκάλας.
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι τα οπτικά προφίλ κατωφλίου των συμμετεχόντων διέφεραν ως συνάρτηση των διαφορετικών επιπέδων απτικού θορύβου που επιδεικνύουν μια τυπική αντιστροφή U. Με τον βέλτιστο θόρυβο η οπτική αντίληψη των αδύναμων σημάτων αυξήθηκε σημαντικά. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα αποτελέσματα υποστηρίζουν έντονα την ιδέα ότι η αρχή Fulcrum είναι μια θεμελιώδης φυσική αρχή που βρίσκεται κάτω από κάθε αισθητηριακή επεξεργασία.
Ο αποτελεσματικός απτικός θόρυβος αυξάνει σημαντικά την ευαισθησία της οπτικής αντίληψης των αδύναμων σημάτων.
Για να διερευνηθεί εάν οι ψυχοφυσικές τεχνικές με απτικό θόρυβο μπορούν να ενισχύσουν την ευαισθησία των αποκρίσεων του οπτικού συστήματος σε αδύναμα σήματα.
Η πολυαισθητηριακή μεθοδολογία της αρχής FULCRUM εφαρμόστηκε με τους συμμετέχοντες χρησιμοποιώντας αποτελεσματικό απτικό θόρυβο. Διεξήχθησαν δοκιμές διαμορφωμένης οπτικής φωτεινότητας για να εξεταστούν οι αλλαγές στα αποτελέσματα απόκρισης στην οπτική αντίληψη σε ασθενή σήματα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο αποτελεσματικός απτικός θόρυβος μείωσε σημαντικά τα διαμορφωμένα οπτικά κατώφλια φωτεινότητας, ενεργοποιώντας μια πολυαισθητηριακή διευκόλυνση με αυξημένη ευαισθησία οπτικής αντίληψης.
Η αισθητηριακή επεξεργασία μπορεί να ενισχυθεί με συνέπεια μέσω διαφορετικών μορφών διέγερσης πολλαπλών αισθητηριακών τρόπων.
Να διερευνήσει τα χαρακτηριστικά της πολυαισθητηριακής ολοκλήρωσης τόσο με στοχαστικές όσο και με ντετερμινιστικές μορφές αισθητηριακής διέγερσης.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη υποβλήθηκαν σε μια σειρά από 9 αισθητηριακά πειράματα χρησιμοποιώντας διαφορετικούς συνδυασμούς οπτικής, ακουστικής, απτικής και ηλεκτρομυογραφικής διέγερσης για να εξετάσουν τις απαντήσεις πολυαισθητηριακής ολοκλήρωσης.
Τα αποτελέσματα παρείχαν σαφή στοιχεία της αρχής Fulcrum, δείχνοντας βελτιωμένες διατροπικές αποκρίσεις πολυαισθητηριακής αντίληψης σε ποικίλες μορφές αισθητηριακής διέγερσης. Συνολικά, η μεταφορά ενέργειας που απαιτείται για τη βέλτιστη διαμόρφωση των νευρωνικών πυροδοτήσεων βρέθηκε να είναι περίπου σταθερή σε όλες τις μορφές ερεθισμάτων, τόσο για στοχαστικά όσο και για ντετερμινιστικά σήματα εισόδου. Τα ευρήματα παρέχουν ένα πλαίσιο για τη βελτίωση της ανθρώπινης απόδοσης με πολύ προσιτούς τρόπους και μπορεί να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση καταστάσεων όπως ο αυτισμός και η ΔΕΠΥ.
Πολλαπλά πειράματα διατροπικής αισθητηριακής διέγερσης αποκαλύπτουν μια αμφίδρομη αλληλεπίδραση μεταξύ των νευρώνων και του περιφερικού νευρικού συστήματος.
Για να διερευνηθεί ο βαθμός στον οποίο τα αποτελέσματα της πολυαισθητηριακής ολοκλήρωσης περιλαμβάνουν μια αμφίδρομη αλληλεπίδραση μεταξύ του εγκεφάλου και του περιφερικού νευρικού συστήματος.
5 υγιείς νεαροί ενήλικες υποβλήθηκαν σε μια σειρά από 5 διαφορετικά αισθητηριακά πειράματα χρησιμοποιώντας διαφορετικούς συνδυασμούς απτικών, ακουστικών και οπτικών ερεθισμάτων σε διαφορετικά επίπεδα κατωφλίου και υπερκατωφλίου. Οι αποκρίσεις του περιφερικού νευρικού συστήματος μετρήθηκαν μέσω ηλεκτρομυογραφικής δραστηριότητας.
Συνολικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ξεκάθαρα ότι τα σήματα στο περιφερικό νευρικό σύστημα μπορούν να διαμορφωθούν με διατροπική αλληλεπίδραση στο κεντρικό επίπεδο. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η διατροπική αισθητηριακή επεξεργασία λαμβάνει χώρα τόσο σε φυσικό όσο και σε βιολογικό επίπεδο και ότι η δραστηριότητα των νευρώνων μπορεί να διαμορφωθεί μέσω φυσικών αλληλεπιδράσεων.
Η διερεύνηση του ακουστικού θορύβου μπορεί να ενισχύσει την ευαισθησία των απτικών, οπτικών και ιδιοδεκτικών αποκρίσεων του συστήματος σε ασθενή αισθητήρια σήματα.
Μια σειρά από διαφορετικά πειράματα αισθητηριακής τροπικότητας χρησιμοποίησαν διάφορα κατώφλια ακουστικού θορύβου για να δοκιμάσουν τους συμμετέχοντες οπτικές, απτικές και ιδιοδεκτικές αισθητηριακές αποκρίσεις και απόδοση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο διατροπικός στοχαστικός συντονισμός είναι ένα πανταχού παρόν φαινόμενο στους ανθρώπους που μπορεί να διαμορφώσει πολυαισθητηριακούς νευρώνες. Το εφέ είναι μια ολοκληρωμένη ενεργοποίηση που προωθεί τις μεταβάσεις ευαισθησίας και βελτιώνει την αντίληψη των σημάτων σε πολλούς τύπους αισθήσεων.
Για πρώτη φορά επιδεικνύονται στοιχεία φαινομένου που μοιάζει με στοχαστικό συγχρονισμό στον ανθρώπινο φλοιό με τρόπους που ενισχύουν τις εγκεφαλικές λειτουργίες.
Για να διερευνηθεί εάν μπορούν να συμβούν διατροπικές αλληλεπιδράσεις βασισμένες σε στοχαστικό συντονισμό στον ανθρώπινο φλοιό.
Διαφορετικά επίπεδα ακουστικού ευρυζωνικού θορύβου χορηγήθηκαν σε υγιείς συμμετέχοντες ενώ έκαναν διάκριση μεταξύ φωτεινότητας και αντίθεσης στις οπτικές παρουσιάσεις ημιτονοειδών σχαρών.
Τα προφίλ οπτικής ευαισθησίας των συμμετεχόντων διέφεραν ως συνάρτηση των διαφορετικών επιπέδων ακουστικού θορύβου. Αυτό έδειξε μια τυπική συνάρτηση στοχαστικού συντονισμού με ευαισθησία σημαντικά διαφορετική από την αρχική (χωρίς συνθήκη ακουστικού θορύβου). Τα αποτελέσματα δείχνουν ξεκάθαρα στοιχεία ότι τα πρόσθετα σήματα δρουν στο σύστημα πολυαισθητηριακής ολοκλήρωσης, δημιουργώντας εγκεφαλικές καταστάσεις που ενισχύουν τη γνωστική λειτουργία.