Η επίδραση της ανάδρασης στην απόδοση παρακολούθησης πολλαπλών αντικειμένων 3D και η δυνατότητα μεταφοράς της σε άλλες εργασίες με προσοχή

Διερεύνηση των γνωστικών χαρακτηριστικών ατόμων με Αυτισμό σε σύγκριση με νευροτυπικά άτομα ως απόκριση σε διαφορετικά φορτία NeuroTracker και ανατροφοδότηση.

27 έφηβοι και ενήλικες με Αυτισμό και 28 νευροτυπικοί έφηβοι και ενήλικες ΔΑΦ επιφορτίστηκαν με την εκτέλεση NeuroTracker σε χαμηλό φορτίο (παρακολούθηση 1 στόχου) και υψηλό φορτίο (παρακολούθηση 4 στόχων) σε δύο συνεδρίες εκπαίδευσης. Οι μισοί από τους συμμετέχοντες έλαβαν σχόλια για κάθε δοκιμή και οι μισοί όχι.

‍

Αν και οι συμμετέχοντες με Αυτισμό σημείωσαν χαμηλότερη βαθμολογία από τους νευροτυπικούς, οι συνεδρίες υψηλού φορτίου ήταν εξίσου ανεκτές σε σύγκριση με τις συνεδρίες χαμηλού φορτίου. Τα σχόλια βελτίωσαν την απόδοση του NeuroTracker συνολικά, εκτός από τους συμμετέχοντες με Αυτισμό στις συνεδρίες υψηλού φορτίου. Οι συμμετέχοντες με Αυτισμό που έλαβαν ανατροφοδότηση σημείωσαν καλύτερη βαθμολογία από τους νευροτυπικούς συμμετέχοντες χωρίς ανατροφοδότηση, αλλά μόνο στις συνεδρίες χαμηλού φορτίου. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα άτομα με Αυτισμό μπορούν να εκτελούν NeuroTracker σε διαφορετικά φορτία και ότι η ανατροφοδότηση βοηθά την απόδοση σε χαμηλά επίπεδα δυσκολίας.

Να αξιολογήσει τη χρησιμότητα του NeuroTracker (3D-MOT) ως εργαλείου γνωστικής βελτίωσης για την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων που σχετίζονται με τα προϊόντα γνωστικής εκπαίδευσης.

Ο συγγραφέας πραγματοποίησε μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση της τρέχουσας βιβλιογραφίας για εργαλεία γνωστικής βελτίωσης, καθώς και της ειδικής βιβλιογραφίας για το NeuroTracker για να διερευνήσει τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του ως ερευνητικού εργαλείου. Εξετάστηκαν επίσης στοιχεία για τους γνωστικούς τομείς στους οποίους απευθύνεται το NeuroTracker.

Το NeuroTracker βρέθηκε ότι έχει ευρεία επιστημονική σημασία για τη βελτίωση ενός αριθμού γνωστικών τομέων, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας πληροφοριών, της προσοχής, της μνήμης εργασίας, της αναστολής και των εκτελεστικών λειτουργιών. Βρέθηκαν μακρινές μεταφορικές επιδράσεις στους ακόλουθους τομείς ανθρώπινης απόδοσης: επεξεργασία οπτικών πληροφοριών σε υγιείς ενήλικες, επεξεργασία βιολογικής κίνησης σε υγιή ηλικιωμένα άτομα, απόδοση στο γήπεδο σε ποδοσφαιριστές και προσοχή για πληθυσμούς με νευροαναπτυξιακά ελλείμματα. Ο συγγραφέας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, ενώ υπάρχει πολλά υποσχόμενη έρευνα με κριτές από ομοτίμους, απαιτούνται περισσότερες έρευνες για να διαπιστωθούν με σθένος τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτής της μεθόδου στο πλαίσιο της γνωστικής ενίσχυσης.

Αυτή η μελέτη σκοπιμότητας διερεύνησε τη βιωσιμότητα της εφαρμογής ενός προσαρμοστικού προγράμματος εκπαίδευσης NeuroTracker στην τάξη για εφήβους με εξαιρετικά χαμηλό IQ.

Είκοσι έξι έφηβοι ηλικίας μεταξύ 11 και 16 ετών με IQ με εξαιρετικά χαμηλές βαθμολογίες IQ με βάση το Weschler ολοκλήρωσαν 45 προπονήσεις σε οποιοδήποτε από το NeuroTracker. Αξιολογήθηκαν τα ποσοστά πρόσληψης και διατήρησης και η τήρηση του προγράμματος. Το 42% των συμμετεχόντων παρουσίασε διάγνωση διαταραχής του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ), το 15% είχε διάγνωση διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και το 11% είχε σύνδρομο Down.

‍

Το 100% όλων των συμμετεχόντων που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης ολοκλήρωσαν όλα τα στάδια της μελέτης από την αρχική έως τις αξιολογήσεις μετά την παρέμβαση. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η εφαρμογή του NeuroTracker ως παρέμβασης που βασίζεται στην τάξη είναι εφικτή με αυτόν τον πληθυσμό.

Αυτή η μελέτη προσπάθησε να διερευνήσει τα όρια πόρων για δυναμική οπτική προσοχή σε όλη την ηλικιακή ανάπτυξη χρησιμοποιώντας τα κατώφλια ταχύτητας NeuroTracker ως μέτρο της ικανότητας προσοχής.

21 συμμετέχοντες ομαδοποιήθηκαν ανά ηλικία: σχολικής ηλικίας (6-12 ετών), έφηβοι (13-18 ετών), ενήλικες (19-30 ετών). Κάθε ομάδα ολοκλήρωσε τις βασικές γραμμές NeuroTracker χρησιμοποιώντας μετρήσεις κατωφλίου ταχύτητας σε προοδευτικά αυξανόμενους αριθμούς στόχων.

‍

Για όλες τις ομάδες, τα κατώφλια ταχύτητας άλλαξαν με λογαριθμικό τρόπο σύμφωνα με τη σχετική αύξηση στις απαιτήσεις παρακολούθησης πολλαπλών αντικειμένων. Οι ικανότητες προσοχής για το NeuroTracker προσδιορίστηκαν με βάση την ηλικία, με σημαντικά χαμηλότερα όρια παρακολούθησης πολλαπλών αντικειμένων για άτομα σχολικής ηλικίας. Τα ευρήματα πρότειναν επίσης ότι το τρισδιάστατο στερεοφωνικό στοιχείο του NeuroTracker είναι ένας κρίσιμος παράγοντας διευκόλυνσης για την επεξεργασία μεγαλύτερων φορτίων προσοχής: άτομα σχολικής ηλικίας μπορούσαν να παρακολουθούν αριθμούς στόχων πέρα ​​από τα όρια του 2D μη στερεοφωνικού (όπως καθιερώθηκε σε προηγούμενες μελέτες). Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το NeuroTracker μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον χαρακτηρισμό της ανάπτυξης της κατανομής πόρων σε διαδικασίες προσοχής μέσω της χρήσης ενός μέτρου που προσεγγίζει καλύτερα τις πραγματικές συνθήκες.

Να αξιολογήσει εάν ο μηχανισμός της αντιληπτικής-γνωστικής εκπαίδευσης μπορεί να μεταφερθεί στις χωρικές και σημασιολογικές ικανότητες των μαθητών.

‍

Σε 60 άντρες μαθητές κατώτερου γυμνασίου ανατέθηκαν τυχαία μια ομάδα εκπαίδευσης NeuroTracker (21 συνεδρίες σε 7 ημέρες) ή μια ομάδα παθητικού ελέγχου (χωρίς εκπαίδευση). Η αξιολόγηση πριν και μετά την εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε με το Τεστ Χωρικής Ικανότητας και το Τεστ Σημασιολογικών Δεξιοτήτων – Ενδιάμεσο.

Η ομάδα ελέγχου έδειξε αμελητέα αλλαγή μεταξύ των προ και μετά τις δοκιμές, ενώ η ομάδα NeuroTracker έδειξε σημαντική μεταφορά με περίπου 50% κέρδος στη χωρική ικανότητα και 55% κέρδος στις σημασιολογικές δεξιότητες. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια παρέμβαση NeuroTracker μπορεί να αυξήσει τις γνωστικές ικανότητες σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Αυτή ήταν μια πιλοτική μελέτη με μια επιλογή παιδιών δημοτικού σχολείου με βάση τα τεστ που έδειχναν σημαντικά προβλήματα προσοχής και τον έλεγχο των παρορμήσεων, αλλά δεν είχαν κλινικά διαγνωστεί ως ΔΕΠΥ. Ο σκοπός αυτής της πιλοτικής μελέτης ήταν να διαπιστωθεί εάν το NeuroTracker έχει τη δυνατότητα να είναι μια αποτελεσματική βραχυπρόθεσμη παρέμβαση για νεαρούς μαθητές με σοβαρές διαταραχές προσοχής, με βάση τις αλλαγές στις τυποποιημένες νευροψυχολογικές αξιολογήσεις.

Στη μελέτη συμπεριλήφθηκε μια ομάδα δοκιμής και ελέγχου 5 μαθητών Δημοτικού σχολείου ο καθένας, που επιλέχτηκε με βάση τη βαθμολογία σοβαρής βλάβης στο Τεστ Συνεχούς Απόδοσης IVA+PlusTM. Και οι δύο ομάδες παρήγαγαν αρχικές γραμμές βάσης NeuroTracker με στατιστικά ασήμαντες διαφορές. Η ομάδα δοκιμής ολοκλήρωσε 21 πεντάλεπτες προπονήσεις NeuroTracker που κατανεμήθηκαν σε 3,5 εβδομάδες, η ομάδα ελέγχου δεν έκανε καμία προπόνηση. Στη συνέχεια, και οι δύο ομάδες δοκιμάστηκαν ξανά για τις νευροψυχολογικές αξιολογήσεις.

Η Ομάδα Δοκιμών βελτίωσε τα όρια ταχύτητας του NeuroTracker κατά μέσο όρο 61% κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Η ομάδα ελέγχου έδειξε αμελητέα διαφορά στις βαθμολογίες των νευροψυχολογικών αξιολογήσεων πριν από τη μετάβαση, ενώ η εκπαιδευμένη ομάδα έδειξε μεταβλητές αλλά σημαντικές βελτιώσεις σε μια σειρά οπτικών και ακουστικών μέτρων. Τα κέρδη ήταν πιο έντονα στη Σύνεση, τη Συνέπεια και την Εστίαση τόσο στον οπτικό όσο και στον ακουστικό τομέα, ταιριάζουν με προηγούμενα ευρήματα και υποδηλώνουν διατροπική μεταφορά απόδοσης. Γενικά, οι αναλογίες βελτίωσης υποδηλώνουν ότι μια βραχυπρόθεσμη προπονητική παρέμβαση NeuroTracker μπορεί να βελτιώσει σοβαρά ελλείμματα προσοχής προς μέτρια ελλείμματα προσοχής σε αυτόν τον πληθυσμό, με δυνατότητα να επηρεάσουν θετικά τα μαθησιακά αποτελέσματα σε νεαρή ηλικία.

‍

‍