Διαταραχές αυτισμού που επισημαίνονται από τους χάρτες του εγκεφάλου

Οι εγκεφαλικοί χάρτες των ατόμων με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ) έχει αποδειχθεί ότι δείχνουν διαφορετικά επίπεδα συνδεσιμότητας μεταξύ ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου σε σύγκριση με εκείνα τα άτομα που δεν έχουν ΔΑΦ.

Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού αναφέρεται σε μια ομάδα νευρολογικών δυσλειτουργιών που κυμαίνονται από το σύνδρομο Asperger έως την υπερκινητικότητα. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Μαλαισίας Sarawak πραγματοποίησαν μια μελέτη όπου συνέκριναν τα μοτίβα των εγκεφαλικών κυμάτων 10 τυπικών ατόμων και 10 ατόμων με ΔΑΦ, σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν συγκεκριμένες ανωμαλίες που μπορεί να σχετίζονται με ορισμένες διαταραχές.

Η Μελέτη

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα ποσοτικό ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (qEEG), το οποίο χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο μέσω 19 ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο κεφάλι και παρακολουθούνται κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων εργασιών. Αυτά τα ηλεκτρόδια επέτρεψαν στους ερευνητές να παρακολουθούν και να βλέπουν πραγματικά τα εγκεφαλικά κύματα, τα οποία κινούνται ανεξάρτητα σε διαφορετικές συχνότητες, δημιουργώντας τελικά έναν εγκεφαλικό χάρτη που λίγο-πολύ παρουσίαζε διαφορετική δραστηριότητα σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.

Τα αποτελέσματα των σαρώσεων έδειξαν στους ερευνητές ότι τα άτομα που είχαν κάποια μορφή ΔΑΦ, είχαν λιγότερα κύματα βήτα σε ολόκληρο τον εγκέφαλο από τους τυπικούς ασθενείς χωρίς ΔΑΦ. Αυτό είναι τελικά ένας δείκτης υποσυνδεσιμότητας σε όλο το εγκεφαλικό σύστημα, όπου τα μειωμένα κύματα βήτα γενικά συνδέονται έντονα με άτομα που έχουν διαταραχές προσοχής, εγκεφαλικούς τραυματισμούς και ακόμη και μαθησιακές δυσκολίες.

Οι εγκεφαλικοί χάρτες που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της μελέτης και για τις δύο ομάδες ατόμων αποκάλυψαν περαιτέρω ότι οι ασθενείς με ΔΑΦ είχαν υπερβολικά γρήγορα και αργά κύματα που εκτοξεύονταν στον μετωπιαίο λοβό, κάτι που για κάποιους μπορεί να υποδηλώνει ότι υπάρχουν ελαττωματικές συνδέσεις μεταξύ της πλάτης και της μπροστινής περιοχής. του εγκεφάλου του ασθενούς.

Επιπλέον, τα άτομα με ΔΑΦ έδειξαν μειωμένη παρουσία κυμάτων άλφα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αδραστική κίνηση και τις αισθήσεις, γεγονός που από μόνο του θα μπορούσε να εξηγήσει τη δυσκολία που είχαν αυτά τα άτομα να μιμηθούν καθοδηγούμενες εργασίες.

Συνάφεια

Αυτά τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν στην ερευνητική μελέτη ήταν σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες που χρησιμοποιούσαν διαφορετικά εργαλεία απεικόνισης εγκεφάλου, όπως η λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, για παράδειγμα. Οι ερευνητές αυτής της μελέτης υποδεικνύουν ότι παρατηρώντας τις συγκεκριμένες ανωμαλίες μέσω του qEEG, οι κλινικοί γιατροί μπορεί να είναι σε θέση να αναπτύξουν εξατομικευμένα σχέδια εκπαίδευσης νευροανάδρασης για τους ασθενείς τους που έχουν διαγνωστεί με κάποια μορφή ΔΑΦ.

Η χρήση της εκπαίδευσης με νευροανάδραση θα περιλαμβάνει τη μέτρηση των εγκεφαλικών κυμάτων του ατόμου και από εκεί την παραγωγή συγκεκριμένων ακουστικών, καθώς και οπτικών σημάτων που θα χρησιμεύουν ως ανατροφοδότηση στον εγκέφαλο. Όλα αυτά σε μια προσπάθεια να του διδάξουν καθήκοντα που θα το βοηθήσουν να ρυθμίζει τις δικές του λειτουργίες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν μέσω αυτής της μελέτης ότι η προπόνηση με νευροανάδραση που βασιζόταν σε πρωτόκολλο καθοδηγούμενο από qEEG ήταν πολύ πιο αποτελεσματική από τη νευροανάδραση και την εκπαίδευση που βασιζόταν στα συμπτώματα.

Μάθετε περισσότερα για το qEEG και διαβάστε έρευνα που δείχνει αλλαγές που συνέβησαν μετά τη γνωστική προπόνηση κάνοντας κλικ ΕΔΩ .

(Πηγή)

‍