Η γνωστική προπόνηση βοηθά στην πρόληψη των πτώσεων σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας

Μεγάλος κίνδυνος για τους ηλικιωμένους Έως και το 70% των ηλικιωμένων με μορφές ήπιας γνωστικής εξασθένησης πέφτουν τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Οι τραυματισμοί μπορεί να είναι σοβαροί ακόμη και από μικρές πτώσεις, αλλά ακόμη και χωρίς τραυματισμό, ο φόβος της πτώσης συχνά οδηγεί στην αποφυγή της εξόδου, γεγονός που δημιουργεί κοινωνική απομόνωση και εξασθενημένους μύες δημιουργώντας μεγαλύτερο κίνδυνο πτώσης. Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος πτώσης είναι μια σημαντική ανησυχία για την υγεία στους γηράσκοντες πληθυσμούς.

Οι τρέχουσες παρεμβάσεις για πτώσεις σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας εστιάζονται συνήθως στη βελτίωση της μυϊκής δύναμης, της ισορροπίας και του βαδίσματος, συχνά με τη χρήση διαδρόμων. Ωστόσο, ο Δρ Anat Mirelman, επικεφαλής συγγραφέας της νέας έρευνας για τον κίνδυνο πτώσης, δήλωσε: «Η ικανότητα των ηλικιωμένων να διαπραγματεύονται εμπόδια μπορεί να μειωθεί λόγω της μείωσης των γνωστικών ικανοτήτων που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ο κινητικός προγραμματισμός, η διαιρεμένη προσοχή, ο εκτελεστικός έλεγχος και η κρίση. ."

Μια Νέα Μελέτη

Στη μεγαλύτερη μελέτη του είδους της, η ομάδα του Dr.Mirelman ερεύνησε τη συχνότητα πτώσης σε 5 χώρες για 2 χρόνια μετά από ένα πείραμα παρέμβασης. Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές επέλεξαν να συνδυάσουν την άσκηση στον διάδρομο με την εικονική πραγματικότητα, όπου οι συμμετέχοντες έπρεπε να αποφύγουν τα εικονικά εμπόδια που τους έρχονταν, με στόχο να συνδυάσουν τόσο τη σωματική όσο και τη γνωστική πτυχή της προπόνησης. Είχαν επίσης μια άλλη ομάδα που εκτελούσε μόνο άσκηση σε διάδρομο. Και οι δύο ομάδες είχαν κάποιο ιστορικό πτώσεων. Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρακολούθησαν όλα τα περιστατικά πτώσης τους επόμενους έξι μήνες.

Η μέση μείωση για τις παρεμβάσεις άσκησης είχε βρεθεί στο παρελθόν ότι ήταν 17%, η οποία ήταν παρόμοια στην ομάδα που λάμβανε μόνο διάδρομο. Ωστόσο, οι 142 συμμετέχοντες στην ομάδα διαδρόμου VR είχαν δραματική μείωση 42% στις πτώσεις. Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά λόγω της μακροζωίας των αποτελεσμάτων πρόληψης, όπως συνόψισε ο Δρ Mirelman, «Βρήκαμε ότι η εικονική πραγματικότητα και η προπόνηση σε διάδρομο βοήθησαν στη μείωση της συχνότητας πτώσης και του κινδύνου πτώσης για τουλάχιστον έξι μήνες μετά την προπόνηση».

Οι επιπτώσεις είναι επίσης εκτεταμένες λόγω της σκοπιμότητας αυτού του τύπου παρέμβασης, όπως σχολίασε ανεξάρτητα ο καθηγητής Stephen R. Lord στο Neuroscience Research Australia, «Αυτά τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην κλινική πρακτική… η εκπαίδευση σε διάδρομο με ένα εξάρτημα VR θα μπορούσε να χορηγηθεί στην κοινότητα γυμναστήρια και κλινικές αποκατάστασης, και δεδομένου ότι η παρέμβαση είναι σχετικά βραχυπρόθεσμης φύσης, η διεκπεραίωση πολλών ανθρώπων θα ήταν δυνατή».

Άλλη σχετική έρευνα

Η έρευνα συσχετίζεται επίσης με προκαταρκτικές μελέτες NeuroTracker που δείχνουν ότι το γνωστικό φορτίο είναι ένας κρίσιμος παράγοντας στον συντονισμό των κινητικών δεξιοτήτων, δείχνοντας ότι ακόμη και οι δεξιότητες χειρισμού ξωτικών δεξιοτήτων NHL μειώνονται όταν τοποθετούνται κοντά στο κατώφλι της προσοχής τους και ότι η συνδυασμένη σωματική και γνωστική προπόνηση βελτίωσε τις ικανότητες και στα δύο. περιοχές με Ολυμπιακούς αθλητές.

Αυτού του είδους τα ευρήματα μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για μια νέα κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η γνωστική παρέμβαση είναι το κλειδί για τη διατήρηση της σωματικής ασφάλειας μέχρι την τρίτη ηλικία.

Όνομα μελέτης:

Ο Δρ Anat Mirelman, PhD et al. Προσθήκη ενός μη εμβαπτιστικού στοιχείου εικονικής πραγματικότητας στην προπόνηση σε διάδρομο για τη μείωση του κινδύνου πτώσης σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας (V-TIME): μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή.

(Πηγή)