Γιατί η Χίλαρι Κλίντον έχασε τις εκλογές του 2016;

Στον απόηχο των εκλογών στις ΗΠΑ, πολλοί είναι σοκαρισμένοι , ενώ άλλοι είναι ευχαριστημένοι και θετικοί για το μέλλον της χώρας. Πολλά άρθρα προέβλεψαν λανθασμένα ότι η δημοκρατική Χίλαρι Κλίντον θα θριαμβεύσει επί του Ρεπουμπλικανού Ντόναλντ Τραμπ. Ίσως λοιπόν αναρωτιέστε, πώς θα μπορούσαν οι προβλέψεις να ήταν τόσο ανακριβείς; Γιατί έγινε ξινό για τη Χίλαρι;

Αηδία με το Status Quo

Μια θεωρία είναι ότι τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν μια εξέγερση ενάντια στο πολιτικό κατεστημένο . Δυστυχώς, η Χίλαρι γίνεται αντιληπτή ως η βασική προσωποποίηση αυτού του κατεστημένου. Για κάποιους, έγινε το πρόσωπο της διαλυμένης πολιτικής της Αμερικής. Και, ο κόσμος ήταν αηδιασμένος με το status quo και όλους τους εξοπλισμούς του, κάτι που είναι πολύ άτυχο για τη Χίλαρι. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι το συναίσθημα της αηδίας επηρεάζει τις βαθιά κρατημένες πολιτικές μας διαισθήσεις και ηθικές πεποιθήσεις.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Στην ουσία, τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Μας παρακινούν να κάνουμε καλά πράγματα και μας κρατούν μακριά από τα κακά πράγματα. Ο φόβος , για παράδειγμα, μας εμποδίζει να εμπλακούμε σε εξαιρετικά επικίνδυνη συμπεριφορά. Ομοίως, η αηδία μας προσφέρει επίσης προστατευτικά οφέλη, όπως το να μας κρατά μακριά από πράγματα που μπορεί να μας δηλητηριάσουν ή να μας αρρωστήσουν.

Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της αηδίας είναι επίσης το πώς λειτουργεί μέσω της συσχέτισης. Για παράδειγμα, αν ένα αηδιαστικό πράγμα αγγίζει ένα καθαρό πράγμα, αυτό το καθαρό γίνεται αηδιαστικό και όχι το αντίστροφο. Σε όλη την ιστορία, αυτή η ρητορική έχει χρησιμοποιηθεί για να πείσει κάποιον ότι ένα αντικείμενο ή ένα άτομο ή μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα είναι αηδιαστικό και πρέπει να αποφεύγεται. Μην κοιτάξετε πέρα ​​από τις γενοκτονίες που συνέβησαν στη Γερμανία και τη Ρουάντα, και τους νόμους του Jim Crow στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πολιτικός Συντηρητισμός και Ευαισθησία Αηδίας

Είναι ενδιαφέρον ότι σε προηγούμενες μελέτες που διεξήχθησαν από ψυχολόγους, αποκαλύφθηκε ότι πιο πολιτικά συντηρητικοί άνθρωποι ήταν πιο εύκολο να αηδιάσουν. Επιπλέον, φαινόταν επίσης να υπάρχει μια σχέση μεταξύ της εκλογικής συμπεριφοράς και της ευαισθησίας αηδίας. Για παράδειγμα, σε περιοχές όπου οι άνθρωποι ανέφεραν υψηλά επίπεδα ευαισθησίας σε αηδία, ο Μακέιν πήρε περισσότερες ψήφους. Έτσι, δεν προέβλεψε μόνο τον αυτοαναφερόμενο πολιτικό προσανατολισμό, αλλά και την πραγματική εκλογική συμπεριφορά. Έδειξε επίσης ότι όσοι ήταν πιο ευαίσθητοι στην αηδία ήταν επίσης πολύ πιο αντίθετοι με τους γάμους ομοφυλοφίλων, την ομοφυλοφιλία και σχεδόν πολλά από τα κοινωνικο-ηθικά ζητήματα στον σεξουαλικό τομέα.

Αποδεικνύεται ότι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται αηδία, οι στάσεις τους μετατοπίζονται προς τα δεξιά του πολιτικού φάσματος, προς τον πιο ηθικό συντηρητισμό επίσης. Άρα, η αποστροφή προς τον πολιτικό θεσμό σφράγισε τη μοίρα της Χίλαρι; Ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να πείσει αρκετούς ψηφοφόρους ότι θα μπορούσε να διορθώσει τα προβλήματα της Αμερικής . Ως επιχειρηματίας, και όχι ως πολιτικός, θεωρήθηκε ως το απόλυτο αουτσάιντερ – υποψήφιος διαμαρτυρίας.

Ζητήματα αυθεντικότητας και εμπιστοσύνης

Στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι ποτέ δεν έβλεπαν τη Χίλαρι. Για πολλούς, δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη , και αυτό δεν ήταν απλώς μεταξύ των Ρεπουμπλικανών. Επιπλέον, πολλοί την αντιλήφθηκαν ότι δεν είχε αυθεντικότητα και ειλικρίνεια. δεν ήταν συγγενής . Ίσως η μεγαλύτερη πτώση της ήταν ότι σε μια χρονιά που τόσοι πολλοί Αμερικανοί ήθελαν αλλαγή, φαινόταν να προσφέρει περισσότερα από τα ίδια. Έτσι, ίσως η αηδία έπαιξε ρόλο στο ποιον ψήφισαν οι άνθρωποι. Ή, ίσως όχι. Αλλά, είναι πάντα ενδιαφέρον να εξετάζουμε πώς τα συναισθήματα μας επηρεάζουν στη λήψη αποφάσεων, ακόμη και όταν αυτή η απόφαση υποτίθεται ότι είναι εντελώς λογική.

‍