Παιδικά αθλητικά διάσειση - ποιοι είναι οι κίνδυνοι;

Με τόση προσοχή στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με την « κρίση διάσεισης » του NFL, οι γονείς έχουν αυξανόμενες ανησυχίες για τους νέους που παίζουν αθλήματα επαφής. Ποιοι είναι όμως οι πραγματικοί κίνδυνοι;

Η κλίμακα των αθλητικών τραυματισμών εξ επαφής

υπολόγισαν πρόσφατα ότι στις ΗΠΑ τα αθλήματα επαφής ευθύνονται για πάνω από 650.000 σοβαρούς τραυματισμούς ετησίως για νεαρούς άνδρες αθλητές. Περισσότερο από το 80% αυτών αφορούν μαθητές γυμνασίου, πολλοί από τους οποίους συμβαίνουν με περίπου ένα εκατομμύριο ποδοσφαιριστές στα λύκεια των ΗΠΑ. Το σχετικό ιατρικό κόστος αυτών των τραυματισμών έχει υπολογιστεί σε 20,7 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως - χωρίς να ληφθούν υπόψη οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των διασείσεων.

Τα ποσοστά διάσεισης

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα 13.000 ερωτηματολογίων που δημοσιεύθηκαν στο Journal of the American Medical Association, οι φόβοι πολλών γονέων επιβεβαιώθηκαν. Αυτά έδειξαν ότι οι διάσειση αρχίζουν να εμφανίζονται σε υψηλό ποσοστό για τους εφήβους που ασχολούνται με αθλήματα επαφής. Περίπου 1 στους 5 έφηβους από όλες τις ΗΠΑ ανέφεραν ότι έχουν διαγνωστεί με ένα ή περισσότερα εγκεφαλικά επεισόδια. Αυτό δεν λαμβάνει υπόψη τα μη διαγνωσμένα mTBIs, τα οποία είναι ύποπτα ότι είναι πιο συνηθισμένα σε νεότερους πληθυσμούς λόγω της λιγότερης επίγνωσης των κοινών συμπτωμάτων.

Αυξημένοι κίνδυνοι για τις νεαρές γυναίκες

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Journal of the American Osteopathic Association, η ανάρρωση από διάσειση μπορεί να διαρκέσει δύο φορές περισσότερο για τις νεαρές αθλήτριες σε σύγκριση με τους νεαρούς άνδρες. Αυτό πιστεύεται ότι οφείλεται σε υποκείμενες γνωστικές παθήσεις που είναι πιο συχνές στα κορίτσια, όπως πονοκέφαλοι, κατάθλιψη, άγχος και στρες. Καθώς αυτά είναι κοινά συμπτώματα mTBI, τα αποτελέσματα μπορεί να επικαλύπτονται και να επιμηκύνουν τη διαδικασία αποκατάστασης όταν υπάρχουν ήδη. Σε αυτή τη μελέτη με 212 νεαρούς αθλητές και άντρες, το 58% των κοριτσιών εξακολουθούσαν να έχουν συμπτώματα διάσεισης μετά από 3 εβδομάδες τραυματισμού, σε σύγκριση με το 25% των αγοριών.

Μεγαλύτερες προκλήσεις για τους νέους αθλητές

Ο John Neidecker, ειδικός ορθοπεδικός στη θεραπεία διάσεισης, υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι μαθητές αθλητές με διάσειση συχνά αγχώνονται επειδή δεν μπορούν να αθληθούν. Αυτό είναι σύνηθες γιατί ο αθλητισμός είναι επίσης μια βασική δραστηριότητα που τους επιτρέπει κανονικά να κάψουν το στρες και η κύρια θεραπεία για τις διάσειση είναι απλώς η ανάπαυση. Το άγχος συνθέτει πολλά από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα του mTBI, καθιστώντας την ανάρρωση πιο δύσκολη από ό,τι για τα παιδιά που δεν αθλούνται.

Επιπλοκές με παιδιά

Άλλοι αθλητικοί τραυματισμοί, όπως σπασμένα άκρα ή σχισμένοι μύες, αναγνωρίζονται εύκολα μέσω του πόνου ή των ιατρικών σαρώσεων. Ωστόσο, οι διάσειση είναι δύσκολο να διαγνωστούν καθώς συνήθως δεν υπάρχουν εξωτερικά σημάδια και μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, μια αξονική τομογραφία κεφαλής δεν διαγιγνώσκει διάσειση , η οποία χρησιμοποιείται κυρίως για την ανίχνευση αιμορραγίας εντός του κρανίου ή κατάγματος.

Όταν ένα παιδί διαγιγνώσκεται με διάσειση, είναι συνήθως πιο σοβαρό από ότι με έναν ενήλικα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μεταξύ 7 και 12 ετών, όταν οι νεαροί εγκέφαλοι αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Ιδιαίτερη ανησυχία έχει δημιουργηθεί για τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο τάκλιν. Νέα ευρήματα από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, αποκάλυψαν ότι το παιχνίδι πριν από την ηλικία των 12 ετών οδήγησε σε αυξημένη επικράτηση συμπεριφορικών και γνωστικών προβλημάτων αργότερα στη ζωή. Αυτή η μελέτη παρακολούθησε 214 πρώην παίκτες μέχρι την ηλικία των 50 ετών και βρήκε τριπλάσιο κίνδυνο κλινικά αυξημένων βαθμολογιών κατάθλιψης.

Οι σχετικοί μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι λαμβάνονται τώρα πιο σοβαρά από ποτέ. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον αυξανόμενο αριθμό μελετών που συνδέουν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο με την εκφυλιστική νόσο του εγκεφάλου, χρόνια τραυματική εγκεφαλοπάθεια (CTE). Η τελευταία και μεγαλύτερη ποτέ μελέτη περιπτώσεων ποδοσφαιριστών με τη νόσο, εξέτασε τους εγκεφάλους 111 θανόντων παικτών του NFL και βρήκε σημαντική CTE σε 110 από αυτούς.

Η λήψη σοβαρών κινδύνων για διάσειση των νέων

Αν και δεν τραβούν την προσοχή στον επαγγελματικό αθλητισμό, τα παιδικά εγκεφαλικά επεισόδια είναι εκπληκτικά συνηθισμένα, με δυνητικά πιο σημαντικές συνέπειες. Η πρώτη γραμμή προστασίας για τους νεαρούς αθλητές είναι ο περιορισμός της έκθεσης σε τραυματισμούς σωματικής επαφής ενώ πραγματικά αθλούνται. Ως βασικό παράδειγμα, το NFL έχει τώρα αρχίσει να προωθεί το « ποδόσφαιρο σημαίας » χωρίς επαφή για παιδιά σχολικής ηλικίας, ως εναλλακτική λύση στο τάκλιν του ποδοσφαίρου. Μαζί με αυτό είναι η ανάγκη για καλύτερη διάγνωση των διασείσεων, η οποία έχει προκαλέσει εκκλήσεις για εκπαίδευση προπονητών γυμνασίων ώστε να είναι πιο προσεκτικοί στα σημάδια πιθανού τραυματισμού. Επιπλέον, χρειάζονται καλύτερες λύσεις τη διαχείριση της διαδικασίας αποκατάστασης , ιδιαίτερα καθώς οι παρατεταμένες περίοδοι αδράνειας μπορεί να επιδεινώσουν τη διαδικασία αποκατάστασης για νεαρούς αθλητές.

‍