Μπορούν να προβλεφθούν αθλητικοί τραυματισμοί;

Σε αυτό το ιστολόγιο, θα δούμε πώς το μέλλον του αθλητισμού θα μπορούσε να βοηθήσει τους αθλητές να μην τραυματιστούν, ανακαλύπτοντας τι συμβαίνει στον εγκέφαλό τους.

Το κόστος για τις αθλητικές ομάδες

Στη σημερινή υπερανταγωνιστική κουλτούρα, οι επαγγελματίες αθλητές πιέζονται να προπονούνται και να αποδίδουν όλο το χρόνο περισσότερο από ποτέ. Αυτό προκαλεί ένα συνεχιζόμενο τσουνάμι τραυματισμών. Για παράδειγμα, η Αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, η ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπέστη τεράστιους 187 τραυματισμούς τις τελευταίες τρεις σεζόν, που τους κόστισε τουλάχιστον 74 εκατομμύρια δολάρια σε μισθούς. Μόνο τη σεζόν του 2017, μόνο 6 από τους κορυφαίους συλλόγους της EPL συγκέντρωσαν 15.268 ημέρες τραυματισμών παικτών.

Πολλά από αυτά περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς ή χτυπήματα από τραυματισμούς μετά την αποκατάσταση. Ακόμη και με μεγάλες ομάδες κορυφαίων γιατρών, φυσιολόγων και επιστημόνων του αθλητισμού, οι τραυματισμοί εμφανίζονται συχνά και συχνά απρόβλεπτα.

Η Νευροφυσική Διάσταση

Παραδοσιακά, οι αθλητικές ομάδες εξετάζουν μόνο τη φυσιολογική διάσταση των τραυματισμών: τη ζημιά που έχει προκληθεί στο σώμα και την κατάσταση επισκευής του. Ωστόσο, μια πειραματική μελέτη για τον κίνδυνο τραυματισμού δείχνει ότι οι γνωστικοί παράγοντες μπορεί να είναι μια κρυφή και κρίσιμη πτυχή του κινδύνου τραυματισμού.

Ο καθηγητής Faubert, του εργαστηρίου Faubert στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ , είχε ενδιαφερθεί για τη συμβίωση μεταξύ της γνωστικής και της κινητικής απόδοσης των ελίτ αθλητών για πολλά χρόνια. Η έρευνά του είχε ανακαλύψει ότι το σύστημα εκμάθησης NeuroTracker θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης νευροφυσικής προσέγγισης στην εκπαίδευση. Με αυτή τη μεθοδολογία, οι αθλητές θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη συνολική τους απόδοση πιο γρήγορα με προπόνηση διπλής εργασίας (γνωστική + κινητικές δεξιότητες), σε σύγκριση με την προπόνηση με μία εργασία.

Παραδόξως, αυτό ήταν αποτελεσματικό μόνο εάν οι αθλητές ενοποιούσαν πρώτα τη γνωστική τους προπόνηση. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι εάν οι διπλές εργασίες εισαχθούν πολύ σύντομα, τα ποσοστά μάθησης θα μειωνόταν. Αυτό οδήγησε στην ιδέα ότι οι κινητικές δεξιότητες μπορούν να επηρεαστούν με ευαισθησία από το γνωστικό φορτίο.

Δοκιμάζοντας τα πλεονεκτήματα

Αυτό το αποτέλεσμα φάνηκε σε αδημοσίευτη έρευνα με παίκτες του NHL. Οι αθλητές εκτέλεσαν χειρισμό παγκών ταυτόχρονα με το NeuroTracker. Οι διαφορές μεταξύ του χειρισμού ξωτικών μόνο, έναντι συνδυασμού με το NeuroTracker, ήταν μεγάλες. Τα μοτίβα παρακολούθησης κίνησης του ραβδιού αποκάλυψαν ότι η ικανότητα χειρισμού ξωτικών μειώθηκε σημαντικά.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι παίκτες, που δεν είχαν προηγούμενη προπόνηση στο NeuroTracker, δεν παρατήρησαν ότι οι σωματικές τους δεξιότητες πέφτουν.

Έλεγχος της υπόθεσης τραυματισμού

Στο ανταγωνιστικό αθλητικό παιχνίδι με γρήγορο ρυθμό, η γνωστική υπερφόρτωση είναι κοινή. Ο καθηγητής Faubert υπέθεσε ότι αυτό το γνωστικό φορτίο θα μπορούσε να βλάψει τις κινητικές δεξιότητες υπό πίεση, παρουσιάζοντας έναν κρίσιμο παράγοντα για τον κίνδυνο τραυματισμού. Για να ελέγξει τη θεωρία, αξιολόγησε τους παίκτες ποδοσφαίρου, βόλεϊ και ποδοσφαίρου σε μια άσκηση κινητικής δεξιότητας που περιελάμβανε δύο άλματα με ένα πόδι. Αυτές οι ενέργειες επιλέχθηκαν για την άσκηση πίεσης στον Πρόσθιο Χιαστό Σύνδεσμο ( ΠΧΣ ). Περίπου 200.000 αθλητές στις Ηνωμένες Πολιτείες πλήττονται από ρήξη ή διάστρεμμα ACL κάθε χρόνο. Είναι τόσο κοινός όσο και προβληματικός τραυματισμός, επειδή συνήθως προκαλείται από τον εαυτό του, χωρίς επαφή με άλλους.

Για να καταγράψει τις κινήσεις τους συνεργάστηκε με έναν ειδικό επιστήμονα στην εμβιομηχανική. Χρησιμοποιώντας πλάκες δύναμης και σύλληψη κίνησης 36 σημείων σώματος, εξέτασαν με ακρίβεια τις αποχρώσεις κίνησης κάθε άλματος.

Τι Βρέθηκε

Σε όλους τους αθλητές, η κινηματική άλλαξε σημαντικά κατά την προπόνηση με το NeuroTracker, σε σύγκριση με το άλμα μόνο. Συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο αποτέλεσμα ήταν η αλλαγή στη γωνία απαγωγής του γόνατος. Με το 60% των συμμετεχόντων, αυτό προκάλεσε πίεση στο ACL που σχετίζεται άμεσα με αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού.

Έτσι, όταν εκτελείτε μόνο τα άλματα, δεν υπάρχουν προβλήματα κίνησης. Ωστόσο, όταν άλματα με γνωστικό φορτίο, αποκαλύφθηκε η ευαισθησία σε τραυματισμό. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό το είδος τραυματισμών από άλλους και ότι η χρήση του NeuroTracker μπορεί να είναι μια έγκυρη μέθοδος για την αναγνώρισή τους.

Πέρα από τον κίνδυνο ACL

Αν και το επίκεντρο αυτής της συγκεκριμένης μελέτης ήταν ειδικά για τον κίνδυνο τραυματισμού ACL, η έννοια των νευροφυσικών φορτίων μπορεί να ισχύει για τους περισσότερους τύπους τραυματισμών. Καθώς το NeuroTracker είναι μια γνωστική αξιολόγηση που μπορεί να συνδυαστεί ευέλικτα με μια ολόκληρη σειρά ασκήσεων κινητικών δεξιοτήτων, θα μπορούσε να είναι μια πρακτική λύση για τον έλεγχο της πραγματικής κατάστασης αποκατάστασης συγκεκριμένων τραυματισμών, καθώς και για την αξιολόγηση της ετοιμότητας απόδοσης.

το γνωστικό εύρος ζώνης των αθλητών – παρέχοντας την ευκαιρία να μειώσουν προληπτικά τους κινδύνους τραυματισμού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο καθηγητής Faubert σχεδιάζει να δει αν αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα,

«Σχεδιάζουμε να κάνουμε μια μελέτη παρακολούθησης που θα διερευνά εάν η εκπαίδευση NeuroTracker μπορεί να αναστρέψει αυτούς τους τύπους παραγόντων κινδύνου τραυματισμού. Ελπίζουμε να το επιτύχουμε αυτό χρησιμοποιώντας παρόμοιες αξιολογήσεις παρακολούθησης κίνησης, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν πριν και μετά την προπόνηση. Εάν η υπόθεσή μας είναι έγκυρη, οι αθλητές θα μπορούσαν ενδεχομένως να χρησιμοποιήσουν τη γνωστική προπόνηση για να περιορίσουν τον κίνδυνο να υποστούν τραυματισμό».

Μια αποτελεσματική γνωστική παρέμβαση για την πρόληψη των τραυματισμών θα μπορούσε να αλλάξει το πρόσωπο του σύγχρονου αθλητισμού όπως το ξέρουμε, καθώς και να βοηθήσει τους αθλητές να αποφύγουν το ψυχολογικό άγχος της απουσίας του παιχνιδιού.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στα σχετικά ιστολόγιά μας.

Πώς ο εγκέφαλος και το σώμα συνδέονται στις αθλητικές επιδόσεις

‍